در این مقاله میخواهیم انواع شبکه های کامپیوتری را از نظر وسعت و گستردگی مورد بررسی قرار دهیم و کاربردهای آنها را برای شما بیان کنیم. امروزه شبکههای کامپیوتری بخش اصلی کسبوکار را شامل میشوند. که در زمینههای مختلفی مانند: دسترسی به اینترنت، چاپ یک سند کاغذی و دانلود یکی از فایلهای پیوست شده به ایمیل کاربرد دارند.
انواع شبکه های کامپیوتری میتوانند به تعداد انگشت شماری دستگاه داخل یک اتاق یا حتی میلیونها دستگاه که در سرتاسر جهان گسترش پیدا کردهاند را شامل شوند و میتوان آنها را بر اساس هدف و یا اندازه تعریف کرد.
از مهمترین بخشهای نصب و راه اندازی شبکه میباشد که به خدمات مرتبط با زیرساخت شبکه اتلاق میگردد. طراحی شبکه و نقشه شبکه، اجرای کابل کشی شبکه؛ پیاده سازی شبکه ساختار یافته...
1. شبکههای شخصی PAN
PAN – Personal Area Network
PAN کوچکترین و ابتداییترین نوع شبکه است. یک PAN انتقال دادهها را در بین دستگاههایی مانند رایانهها، گوشیهای هوشمند و تبلت فراهم میکند. که از یک مودم بیسیم، یک یا دو رایانه، تلفن، پرینتر، تبلت و… تشکیل شده است.
PANها میتوانند برای برقراری ارتباط در میان دستگاههای شخصی و یا برای اتصال به شبکه سطح بالاتر و یا اینترنت (یک link uplink) که در آن یک دستگاه اصلی به عنوان دروازه عمل میکند، استفاده شوند.
این نوع از شبکهها صرفاً حول یک فرد و در یک ساختمان است. معمولاً در خانهها یا دفاتر کوچک موجود هستند و توسط یک فرد یا یک سازمان و تنها از طریق یک دستگاه مدیریت میشوند.
2. شبکههای محلی LAN
LAN – Local Area Network
به احتمال خیلی زیاد اسم این نوع از شبکهها قبلاً به گوشتان خورده است. شبکههای محلی LAN از پرکاربردترین شبکهها هستند، بسیار بر سر زبانها قرار دارند و یکی از اصلیترین و سادهترین نوع شبکهها را به خود اختصاص میدهند. اترنت و Wi-Fi دو تکنولوژی رایج در شبکههای محلی هستند.
این شبکهها دستهای از کامپیوترها و دستگاههای با ولتاژ پایین را در فواصل کوتاه به یکدیگر متصل میکنند (داخل یک ساختمان یا بین دو یا سه ساختمان در مجاورت هم) تا بتوان به کمک آنها اطلاعات و منابع را به اشتراک گذاشت. مؤسسات معمولاً از این نوع شبکهها استفاده میکنند.
با استفاده از روترها، شبکههای LAN میتوانند به شبکههای گسترده WANها (که در پایین توضیح داده شدهاند) متصل شوند، که به صورت سریع و امن به انتقال داده بپردازند.
3. شبکهی محلی بیسیم WLAN
WLAN – Wireless Local Area Network
شبکه (WLAN) یک شبکه کامپیوتری بیسیم است، که دو یا چند دستگاه را با استفاده از ارتباط بی سیم پیوند میدهد، تا یک شبکه محلی (LAN) را در یک ناحیه محدود مانند خانه، مدرسه، آزمایشگاه کامپیوتر، دانشگاه، ساختمان اداری و غیره ایجاد کند.
این شبکهها عملکردی مشابه با شبکههای LAN دارند، با این تفاوت که از فناوری شبکهی بیسیم مانند WiFi بهره میبرند. کاربرد این شبکهها معمولاً با کاربرد شبکههای محلی یکسان است. با این تفاوت که در این نوع شبکه دستگاهها برای اتصال به شبکه، به کابلهای فیزیکی وابسته نیستند.
اکثر WLANهای مدرن بر اساس استانداردهای IEEE 802.11 هستند و تحت نام تجاری Wi-Fi عرضه میشوند. به دلیل سهولت و آسانی در نصب و استفاده از آن، شبکههای بی سیم برای استفاده در منزل محبوب هستند.
4. شبکه منطقه پردازی CAN
CAN – Campus Area Network
این شبکهها بزرگتر از شبکههای LAN است، اما کوچکتر از شبکههای شهری (MAN که در پایین توضیح داده شده است) هستند. عموماً در دانشگاهها، مدارس یا کسبوکارهای کوچک کاربرد دارند.
این شبکهها میتوانند در سراسر چندین ساختمان که تا حدی به یکدیگر نزدیک هستند گسترش یابند؛ بهگونهای که کاربران بتوانند منابع خود را به اشتراک بگذارند.
5. شبکههای شهری MAN
MAN – Metropolitan Area Network
این شبکهها بزرگتر از شبکههای LAN و کوچکتر از شبکههای WAN هستند. MANها از اتصال چندین شبکه ساخته میشوند. همچنین عناصر هر دو شبکه را در خود جای دادهاند. شبکههای MAN بسیار کارآمد هستند به طوریکه ارتباطات سریع از طریق حاملهای پر سرعت مانند فیبر نوری را فراهم می کنند.
شبکههای MAN میتوانند یک ناحیهی جغرافیایی کامل (عموماً یک شهر یا شهرک و در برخی مواقع محوطهی دانشگاه) را در بر گیرند. مالکیت و نگهداری این شبکهها توسط تنها یک فرد یا یک شرکت (یک انجمن محلی، یک شرکت بزرگ و …) کنترل میشود.
6. شبکههای گسترده WAN
WAN – Wide Area Network
این شبکهها اندکی از شبکههای LAN پیچیدهتر هستند و در سراسر فواصل طولانی فیزیکی رایانهها را به یکدیگر متصل میکنند. از این طریق میتوان رایانهها و دستگاههای با ولتاژ پایین را از راه دور بر بستر یک شبکهی بزرگ متصل کرد تا حتی در زمانهایی که این دستگاهها از یکدیگر چندین کیلومتر فاصله دارند نیز بتوان بین آنها ارتباط برقرار کرد.
اینترنت اصلیترین نمونهی شبکهی WAN است که تمامی رایانههای جهان را به یکدیگر متصل میکند. به دلیل دسترسی گسترده، این شبکه عموماً توسط چندین مسئول و یا توسط عموم مردم کنترل میشود.
7. شبکههای ذخیرهسازی SAN
SAN – Storage-Area Network
این شبکه به عنوان شبکهای پرسرعت و اختصاصی که مجموعهای مشترک از دستگاههای ذخیرهسازی را به چندین سرور متصل میکنند.
SANها به شبکه LAN یا WAN متکی نیستند؛ بلکه این شبکهها منابع ذخیرهسازی را از شبکه دور میکنند و آنها را داخل شبکهی پربازده مخصوص به خود قرار میدهند. دسترسی به این شبکهها با دسترسی به یک درایو متصل به سرور تفاوتی ندارد. از جمله انواع شبکه های کامپیوتری در این دستهبندی میتوان به شبکههای ذخیرهسازی همگرا، مجازی و یکپارچه اشاره کرد.
8. شبکههای سیستمی SAN
SAN – System-Area Network
این واژه تا حدی جدید بوده و طی دو دههی اخیر رایج شده است، و این نوع شبکه نیز با نام SAN شناخته میشود. با استفاده از این واژه میتوان یک شبکهی نسبتاً محلی را توضیح داد که هدف از طراحی آن ارائهی اتصال پرسرعت در کاربردهای سرور به سرور (محیطهای خوشهای)، شبکههای ذخیرهسازی (باز هم SAN) و کاربردهای پردازنده به پردازنده است. رایانههایی که بر بستر این شبکه به یکدیگر متصل هستند به صورت یک سیستم واحد و با سرعت بالا عمل میکنند.
9. شبکههای محلی نوری غیرفعال POLAN
POLAN – Passive Optical Local Area Network
این فناوری را میتوان به عنوان جایگزینی برای شبکههای LAN اترنتی مرسوم و مبتنی بر سوئیچ، داخل سیمکشیهای ساختاریافته مجتمع کرد تا بتوان به نگرانیهای مربوط به پشتیبانی از پروتکلهای مرسوم اترنتی و کاربردهای شبکهای مانند (PoE (Power over Ethernet خاتمه داد.
این فناوری با استفاده از معماری شبکههای محلی «یک نقطه به چندین نقطه» جهت تقسیم یک سیگنال نوری حاصل از رشتهای از فیبر نوری تکحالته به چندین سیگنال متعدد، از جداکنندههای نوری بهره میبرد و از این طریق به کاربران و دستگاهها خدمات میرساند.
10. شبکههای خصوصی مؤسسات اقتصادی EPN
EPN – Enterprise Private Network
این نوع از شبکهها توسط کسبوکارهایی که خواهان اتصال امن موقعیتهای مکانی خود هستند، ساخته شده و خود آنها نیز مالک آن هستند تا در نهایت بتوانند منابع رایانهی خود را به اشتراک بگذارند.
11. شبکه خصوصی مجازی VPN
VPN – Virtual Private Network
شبکههای VPN با گسترش دادن یک شبکهی خصوصی در سراسر اینترنت این امکان را به کاربران خود میدهند تا دادهها را به گونهای ارسال و دریافت کنند که انگار دستگاههای آنان به این شبکهی خصوصی متصل است؛ حتی اگر چنین نباشد. کاربران با استفاده از یک اتصال مجازی نقطهبهنقطه میتوانند از راه دور به یک شبکهی خصوصی دسترسی پیدا کنند.
اگر همچنان دربارهی شبکهی مناسب برای سازمان خود ابهامی دارید یا میخواهید در رابطه با راهکارهای شبکه که میتواند زمان برپا بودن سیستم را ارتقا دهند. همچنین امنیت شبکه را حفظ کنند و دسترسی کاربر را بهبود دهند، اطلاعات بیشتری کسب کنید به لینک زیر مراجعه کنید.
اگر همچنان دربارهی شبکهی مناسب برای سازمان خود ابهامی دارید یا میخواهید در رابطه با راهکارهایی که زمان برپا بودن سیستم را ارتقا میدهند، امنیت شبکه را حفظ میکنند و دسترسی کاربر را بهبود میدهند، اطلاعات بیشتری کسب کنید با مشاورین شبکه رایکانت تماس بگیرید.
نتیجهگیری
در این مقاله، ما به بررسی انواع شبکههای کامپیوتری از نظر وسعت و گستردگی پرداختیم و کاربردهای آنها را بیان کردیم. ما نشان دادیم که شبکههای کامپیوتری بخش اصلی کسب و کار و زندگی روزمره ما را تشکیل میدهند و از تکنولوژیهای مختلف برای ارائه خدمات و منابع به کاربران استفاده میکنند. ما همچنین برخی از راهکارهای شبکه را که میتوانند زمان برپا بودن سیستم، امنیت شبکه و دسترسی کاربر را بهبود بخشند، معرفی کردیم. در نهایت، ما تأکید کردیم که شبکهسازان باید همواره با تغییرات فناوری همگام باشند و به دنبال بهینهسازی عملکرد شبکه خود باشند. شبکههای کامپیوتری یک حوزه جذاب و چالشبرانگیز است که پتانسیل زیادی برای رشد و تحول دارد.
1 دیدگاه
واقعا دمتون گرم توضیحات کاملی بود